ÖLÜM VAR MI?

ÖLÜM VAR MI?

10 Aralık 2009 Perşembe

iki yoldan biri yaşamak
diğeri yaşayabilmek.
birinden birini yitirmek zorunda yüreğim
ya yaşayabilmek için yaşamaktan vazgeçmeli
ya yaşayabilmek için yaşamaktan.

ölüm var mı?

yalnızlıkta mırıldandığım ezgiler
yürürken yokuşlarda yorgunluğuma eşlik eden ıslıklar
ve seyrederken dört bir yana saçılmışları
anlayan bende beni alıp götürecek bir bilinmeyene

ölüm.

yalnızlıklarımdan bir parça koparıp saçtım denize
tuzuna güneşine balığına karıştı birden
sonra bir göğe açıldı maviliğimi besleyen ışık
sonsuzluğa savrulan küllerde buldum kendimi.

ölüm.

yalnızlığımla başbaşa
varoluşumu kemirmiyor artık acılar
benliğim bende değil
her yerde ve herşeyde.

ölüm.

yalnızlığa sitem etmiyorum
aramıyorum teklikte yitmekten korkarak bir çoğulluğu
korkmuyorum
kederlenmek de güzel
kahretmiyorum
gözyaşlarım bir yağmurun cama çarpan vuruşlarıdır
ve gülümseyerek seyrediyorum manzarasını evrenin.

ölüm.

gördüm.
yalnızdım.
bildim.
yalnızdım.
oldum.
yalnızdım.
öldüm
yalnız...

herşey ve heryer bende
ben herşeyde ve heryerdeyim.

ölüm var mı?
bu dünyadaki her fâninin
birgün gelip tadacağı...

tattım ölümü.
erdim sırrına.
gülümse ışığınla yaşama
gözlerini ayırma karanlıktan ama.
ölüm var çünkü
birgün seni alacak
ve bir sınırsızlıkta
seni özgür kılacak
*****


Oktay Çaparoğlu
10.12.2009
İzmir