8 Eylül 2009 Salı

BEN BIR TÜRK'ÜM...

BEN BIR TÜRK'ÜM...


http://www.yenitoplum.org/ytp/yazar.asp?yaziID=116



Ben bir Türk'üm.

1000 yildir Anadolu ve Mezopotamya'da, dünyanin etnik, kültürel, folklorik ve tarihi olarak hemen hemen en zengin cografyasinda, bu cografyanin öteki halklariyla baris içinde yasadim.

Bana kapilarini açtilar.,

Ortaasya'da yasayamaz hale gelmistim ve zor kosullar beni göç etmeye zorladi.

Horasan a oradan da Anadolu'ya, Kafkaslara ve Balkanlara yayildim. Gittigim her yerin dilini ögrendim, yemeklerini oyunlarini danslarini ögrendim. Onlar da benimkileri ögrendiler.

Birlikteligin ve paylasimin en güzelini sundular bana.

Kapilarini açtilar.

Ermeniler, Kürtler...

Yardimci oldular ve Bizansa karsi Malazgirt Savasi'nda Türklerin yaninda yer aldilar.

26 Agustos 1071 idi.

Malazgirt ovasindan (Kürtçesi MILAZGIR) Anadolu'ya açildim.

Yörük idim tarlayi sürmesini bilmez idim hayvancilik yapardim ekseri.

Ögretti bana Ermeni ögretti bana Rum ögretti bana Kürt.

Elbiseyi dikmesini, topragi islemesini, kümeste hayvan yetistirmesini, duvar örmesini ögretti bana.

Ne varsa bildigi sundu hiç gücenmeden sikilmadan.

Dilimi ögrendi, kültürümü ögrendi

Dilini ögrendim, kültürünü ögrendim.

Dinlerini de ögrendim.

Hiristiyan da oldum Müslüman da oldum.

Islam'i seçtigimde Aleviligi kendime yakin buldum.

HAK MUHAMMED ALI dedim.

Enel HAK dedim.

Adalete inandim, dogruluktan yana tavir koydum.

Selçuklu beni ezdi, Osmanli beni ezdi, sürdü, disladi.

Yeri geldi isyan ettim Baba Ishak, Baba Ilyas oldum.

Bektasi Veli'de, Ahi Evran'da YAHUDILERLE RUMLARLA ERMENILERLE KÜRTLERLE SÜRYANILERLE LAZLARLA verdim elele. Dergâhlarimda insan egittim insan yetistirdim. Birlikte ürettim, birlikte yarattim birlikte paylastim. Ve birlikte yedim ekmegi...

Pir Sultanda Hizir Pasaya baskaldirdim.

Zalime direnirken Seyh Bedreddin de, din dil irk cinsiyet ayrimi olmadan geldim bir araya, BÖRKLÜCE ile oturdum Torlak Kemal'le yürüdüm

ADALET IÇIN, HAK IÇIN, ÖZGÜRLÜK IÇIN, ESITLIK IÇIN...

Kadinim da erkegim de birdi.

Rumum da Ermenim de Kürdüm de birdi.

Hiristiyan, Müslüman, Yahudi, ayrimi yoktu bende.

Alevi-Sünni ayrimi da yoktu.

Özüm de sözüm de birdi.

Bir dilim ekmegim vardi paylasirdim. Yoksuldum belki biraz da yoksundum ama paylasacak suyum paylasacak ekmegim paylasacak yüregim vardi hepsiyle...

Kalender Çelebi de Celali isyanlarinda baskaldirdim benim ekmegimle oynayana.

Zulmedene...

Insan ayirana.

'BI-IDRAK' derdi bana Osmanli. Saray hizmetine bile almazdi.

Savaslarda en öne sürer, en agir vergiyi benden alirdi.

Avsardim, Kozanogluydum ,Dadalogluydum.

Karacaoglandim. Nesimi idim. Hallac-i Mansur idim.


Yunus un dizelerinde 'YARADILANI HOSGÖR YARADANDAN ÖTÜRÜ' diyen dil benim dilimdi.

Sevgiyle dogrulukla birlikle yogurdum özümü.

Hallac-i Mansurken derimi yüzdüler.

Nesimiyken dirim dirim dogradilar.

HAKKI INSANDAN ayri görmedim.

Insani insandan ayri görmedim.

Üstüme üstüme geldi karanligi egemenlerin, kiyildim, katledildim, sürüldüm.

Yine sigindigim kapilar, bana Anadolu'yu açanlardi.

Yüzyillarca ayni mahallede ayni köyde ayni sokakta yasadim onca milletle.

Dili, dini, rengi farkli da olsa

o benden ben ondandim.

Bir agaçta yetisen meyveler gibi renk renk, çesit çesittik.

Asilandikça çesitliligi, bereketi, verimi, meyvesinin güzel tadi artan bir agaç gibiydik beraber...

Türkülerimde ne savasa, ne Osmanliya, ne ayrimciliga övgü dizmedim.

Ne Kürdü kinadim, ne Ermeni'yi ne de Rum'u.

Sitem ettim bazen kizini vermeyen nineye...

Sitem ettim askima karsilik vermeyen o güzel 'GAVUR' kizina...

Kiz aldim, erkek aldim, kiz verdim, erkek verdim.

Karistim kaynastim.

Egemenler kaynatirken ortaligi ben direndim barista israr ettim.

zaman geldi Çanakkale'de siperimin gerisinde omuz omuza çarpistim Kürtle, Ermeniyle, Rumla, Arapla, Süryaniyle, Çerkesle, Lazla, Hristiyanla, Müslümanla, Aleviyle, Sünniyle...

Ermeni kardesimle arami açtilar.

Savasin, açligin ve sefaletin ortasinda bana Ermeni'nin malini yagmalatti ITTIHAT VE TERAKKI cemiyeti.

Sürdüler kardeslerimi.

Kanlarimizla bogmaya kalktik bir avuç sömürücü için birbirimizi. Hem Anadolu'da hem Balkanlarda. Çok çok sonralari da KIBRIS'ta...

Yeri geldi biraraya geldik isgal edilen yurdumuzu savunmak için.

Elele verdik

Emperyalizmin ordularina karsi direndik.

Kürt Maras'i 'kahraman' yaparken yanindaydim.

Kürt Antep'i 'gazi' yaparken yanindaydim

Kürt Urfayi 'sanli' yaparken yanindaydim.

Erzincandan kovarken Ruslari Dersimli Seyit Riza, yanindaydim.

Erzurumda savasirken Kazim Karabekir, askeriydim.

Hep beraberdik. Açlikta, yoklukta, savasta, ölümlerde, acilarda, sevinçlerde ve mutluluklarda...

Zor kosullarda direndik.

Ve bir ülke kurduk.

Sonra benim adimi kullanarak TÜRKLÜGÜMÜ zirh yaprak KÜRT KARDESIME ayrimcilik uygulandi.

Ilk mecliste KÜRTÇE konusabiliyordu KÜRDISTAN MEBUSLARI.

Ingilizlerin oyununa gelmediler, azinlik statüsünü kabul etmediler ve benimle beraber Lozanda bu ülkeyi ASLI UNSUR olarak kurdular.

Ama irkçi güçler ülke kurulduktan sonra onlari yoksaydi, benim de kültürümü, müzigimi, baglamami yasakladigi gibi onun da dilini, kültürünü, kimligini VE VARLIGINI yoksaydi.

Ceza kesti KÜRTÇE konusuyor diye.

Ermeni ögretmenleri okullardan attilar, Lazlari sürdüler Rumlari kovdular.

Beni yalnizlastirdilar.

Ben onlarla anlamliydim.

Balkanlarda onlarla beraberdim et ve tirnak gibiydim.

Beni ayirdilar.

Yunanistanda onlarla beraberdim.

Rumcam çok iyiydi onlarin da Türkçesi.

Ermenicem vardi doguda Kürtçem vardi onlarin da Türkçesi.

Arapça ve farsça da ögrenmistim.

Yedigim yemek adlari kokladigim çiçek adlari hep onlarin dilinden girdi dilime.

Ben de ona ögrettim bendekileri.

Ama parçaladilar beni kopardilar. yalnizlastirdilar.

Adina TURANCILIK dediler benim etnik kökenim üzerinden olmadik yanlislar yaptilar.

Kirdilar gururumu.

Oysa ben onlarin farkliliklarini zenginlik olarak görüyordum.

Ama bana HAYIR ONLAR TEHDIT dediler.

BÖLÜCÜ YIKICI HAIN diye ögrettiler bana onlari.

1000 yillik tarihim boyunca içiçe oldugum insanlarla aram asilmaz duvarlar ördüler.

Araya kan girdi.

Mübadelelerle zorunlu tehcirlerle sürdüler onlari mallarina el koydular agalara asiret reislerine pay ettiler mallarini.

1940 larda ASKALE ye çalisma kamplarinda ölümlere gönderdiler GAYRIMÜSLIM komsularimi, mallarini VARLIK VERGISI adi altinda yagmaladilar.

Süryani kardeslerime Mardin'i Urfa'yi yasanmaz hale getirdiler.

Kürt kardeslerimi kiyimlarla, katliamlarla, yasaklarla, sürgünlerle, inkar politikalariyla ezdiler.

Beni bir ucubeye çevirmeye kalktilar özümden degerlerimden kültürümden arindirarak.

6-7 eylül olaylarinda binlerce rum ve ermeninin evlerini yagmalattilar bana.

Bu ülkenin vatandasi olan gayrimüslimlere AZINLIK HAKLARINI vermemek için onlari ANAYSAL düzenlemelerle binlerce yillik sahiplerini bu cografyanin, YABANCI ilan ettiler..

Mal mülk edinme haklarini kisitladilar. Kurduklari vakiflari kapattilar. 30 bin e yakin gayrimenkulüne el koydular.

Beni ona karsi düsmanlastirdilar.

Korkar oldum 1000 yillik kardesimden.

Düsmanlik besler ve kin tutar oldum.

Hrant Dink'i öldürttüler bana. Ortak ettiler bu katliama.

Alevi kardeslerimle arami açtilar.

Maras'ta, Sivas'ta, Çorum'da, Malatya'da, Yozgat'ta, Dersim'de, Gazi mahallesinde kah yaktirdilar kah kestirdiler kah baltalarla dograttilar Alevi diye Kürt diye.

Askere alip savaslara götürdüler PKK li diye Kürt çobanlari Kürt muhtarlari Kürt çocuklari öldürttüler. Masum köylüleri bindikleri dolmuslara kilitleyip atese vererek öldürdüler. Ormanlarini tarlalarini TERÖRISTE DESTEK VEREMESIN diye yaktirdilar. Köylerini bosalttilar, iskencelerden geçirdiler yeri geldi DISKI yedirdiler...

Sürdüler 5 milyonunu zorla batiya.

Issiz egitimsiz feodal bir halktilar çogunlukla ve uyum saglayamadilar ellerini yurtlarini birakip geldiklerinde metropollere.

Birbirimize koydular her firsatta.

Böldüler, parçaladilar, ayirdilar.

Ve hep de benim adimi kullandilar tüm bu acilari yasatirken.

TÜRK OL YA DA ÖL dediler çogu kez.

NE MUTLU TÜRK'ÜM DIYENE demeyenleri CUMHURIYETIN ILELEBET EZELI VE EBEDI DÜSMANI ilan ettiler.

Halbuki ben de mutlu degildim diger kardeslerim gibi.

Evsizdim, yolsuzdum, susuzdum, okulsuzdum, issizdim...

Yolsuzluklardan, hortumlamalardan, vergi kaçirmalardan sefil düsürülmüs bir halktim.

Onlari, farkliliklarindan ötürü ayrica zulme ugrattilar ve benim gözümü köretmek için, yoksulluguma geleceksizligime karsi baskaldirmayayim diye BÖLÜCÜLÜK veya SERIAT teraneleriyle uyuttular...

Halbuki ben de KÜRTTÜM ben de LAZDIM ben de ARAPTIM ben de RUMDUM ben de ERMENIYDIM ben de ÇERKESDIM.


Onlarla beslenmis onlari beslemis öyle varolmustum. Kendimi onlarla anlamlandirmistim.

Dilimle kimligimle kültürümle herseyimle...

TÜRK OLACAKSIN dediler onlara YA SEV YA TERKET dediler.

Utandirdilar beni TÜRKLÜGÜMDEN.

Utandirdilar beni...

Ve simdi.

Kan savas kin intikam ölüm çigliklari attiriyorlar bana.

Terör bahanesiyle hepsine karsi.

Malatya'da Hiristiyanlari öldürtüyorlar bana.

Trabzonda rahipleri. Insanlarimi linç ettirmeye ugrasiyorlar bana.

'Kana kan... intikam' sesleri yükseliyor dumanlar arasinda.

Barisi UNUTTURARAK ESIR ALIYORLAR benligimi.

Ben TÜRK'ÜM...

Tarihim KÜRTLERSIZ RUMLARSIZ ERMENILERSIZ ARAPLARSIZ LAZLARSIZ ÇERKESLERSIZ GÜRCÜLERSIZ SÜRYANILERSIZ ALEVILERSIZ SÜNNILERSIZ HRISTIYANLARSIZ YAHUDILERSIZ silik bir defter gibidir.

içinde hiçbirsey yazmayan içi bos bir kitap gibidir.

Benim tarihim onlardir onlarin tarihi ben.


BENI ONLARA ONLARI BANA DÜSMAN ETMEYIN...

GELIN BARISI ARAYALIM...

SEVGIYI KARDESLIGI BIRLIKTELIGI...


FARKLILIKLARIMIZLA BIR BÜTÜN OLALIM AHENK IÇINDE YASAYALIM.

VAR MI BUNDAN DAHA GÜZELI?

TÜRK'üm...

Daha fazla utanmak istemiyorum...

Ve TÜRKLÜGÜMÜNÜN zalim sömürücülerin ellerinde daha fazla bir oyuncak gibi kullanilmasini ve 1000 yillik komsularima karsi kullanilmasini artik KALDIRAMIYORUM...

BARIS istiyorum...

Eski günlerdeki gibi.

Bir Bektasi dergahinda, ayni sofrada oturmus ortaklasa ürettikleri ve hazirladiklari yemegi yiyen, sohbet eden her inançtan, her düsünceden, her etnik kökenden, her renkten, her cinsten, her dilden ve her dinden insanlar GÖRMEK istiyorum...

Çok mu sey istiyorum.

Belki evet.

Ama hakkim...

Çünkü bir TÜRK'ten önce onlar ve herkes gibi,

ben de bir INSANim...

Sevgiler....




Oktay Çaparoglu

11.10.2008

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder